رمضان بــوی مناجــات و دعــا می آید            عطــر تسبیــح و صــدای شهــدا می آید

گوشۀ چشم من امروز سحر، تر شده است            آبــرو بــاز بــه کــابــیــن گــدا مــی آیــد

دیدۀ کــور به اشک سحــری روشن شد            بوی پیــراهن یــوسف ز کجــا می آیـد؟

کــاش آمــادۀ مــهــمــانیــتــان می بــودم            به سر سفــره کسی بی سـر و پا می آید

خاطر حضــرت اربــاب بیا عـفــوم کن            که فقط بخشش و رحـمت به شما می آید

هر سحــر مثل محــرم دل من می گیرد            بــاز عطــر حــرمِ کــرب و بــلا می آید

لب من زخم شده از عطش اما به فدات            یادم از چوب و لب و طشت طلا می آید